عمده ی دخترهایی که گرایش به جنس مخالف دارند، دارای فقر عاطفی هستند که این فقر بر خانواده‌ی آنها حاکم است. وقتی پدر و مادر نتوانند نقش خود را به درستی بازی کنند، فرزندان هم نقش خود را خوب بازی نمی‌کنند و به بی راهه می‌روند. نقش پدر، فقط نان آورِ بودن برای خانه نیست؛ بلکه آوردن علاوه بر روزیِ حلال یکی از نقش های مهم پدر تامین عاطفی و محبت به فرزندان است. کودکان در سنّ نوجوانی، به جنس مخالف گرایش پیدا می‌کنند؛ والدین باید کنار آنها قرار گرفته و به طور صحیح، نیازهایشان را برآورده کنند. دخترها در این سن، به یک شخصِ حمایت گر نیازمندند و پدر می‌تواند این نقش را برای آنها ایفا کند. پدر باید گاهی نقش دوست پسر را برای دخترش داشته باشد؛ مثلاً با هم به گردش بروند، چیزی بخورند و گفتگوهای دوستانه داشته باشند. درروایات آمده است نگاه محبّت آمیز پدر به فرزندان عبادت است؛ بنابراین پدر و مادر با اغنای عاطفی فرزندان از انحراف آنها جلوگیری خواهند کرد. پدر و مادر باید در جایگاه پدر و مادریِ خود قرار بگیرند تا کودکان نیز به درستی در جایگاه فرزندی قرار گیرند و به بیراهه نروند.
[استاد تراشیون]